reactie

Dank voor je reactie. Wat wenselijk en onwenselijk is, is inderdaad subjectief. Een dictatuur kan wenselijk zijn, vrijheid van meningsuiting kan onwenselijk zijn, afhankelijk van aan wie je het vraagt. Er kunnen extreme verschillen bestaan tussen wat verschillende mensen als wenselijk beschouwen en wat als onwenselijk. Zo wordt het in Nigeria als wenselijk beschouwd om homoseksualiteit met de doodstraf te bestraffen, terwijl we dat in Nederland zouden zien als een ongelofelijk grove schending van iemands rechten als mens.

Dit voorstel beschouwd het als wenselijk dat de burgerbevolking van een bepaald land invloed heeft op vorm van de wetgeving die geldt in dat land. Daarnaast beschouwd het democratie als wenselijk omdat op die manier de burgerbevolking zelf kan aangeven wat zij op een bepaald moment als wenselijk beschouwt en dan vier jaar later opnieuw kan aangeven wat zij op dat moment als wenselijk beschouwt.

Dit voorstel is er niet op gericht om de PVV van bovenaf uit te sluiten. Dit voorstel is erop gericht om partijen uit te sluiten die ambities koesteren om de democratische rechtsorde te ondermijnen of af te schaffen. En, zoals je zelf al aangeeft, ambieert de PVV dit niet. Het is er wel op gericht om interne democratie te verplichten. Maar dat geldt voor iedere partij, of dat nu de PvdA, de PVV of de SGP is.

Jij zegt dat door het democratisch gehalte van partijen wettelijk te regelen, de vrijheid om partijen op te richten en naar eigen inzicht in te richten wordt ingeperkt. Nu vraag ik jou: Wiens vrijheid en wiens eigen inzicht? Dat van de kiezers toch? Daarvoor moeten de kiezers van een bepaalde partij toch de mogelijkheid hebben om invloed uit te oefenen op hoe die partij is ingericht? Het is toch niet zo dat door de kiezers van een bepaalde partij invloed te geven op hoe die partij is ingericht, de invloed van die kiezers juist wordt ingeperkt? Daarnaast stel je: "Het haalt macht weg bij de kiezers, en geeft het aan de rechterlijke macht". Hoe kan door bij wetgeving expliciet de macht om een partij en haar programma vorm te geven bij de kiezers neer te leggen, er nu macht bij die kiezers worden weggehaald?

En hier stuiten we op de kern van wat uiteindelijk een paradox is, namelijk: Als de democratische wil van het volk moet worden nageleefd, wat gebeurt er dan als het de wil van het volk is om de wil van het volk niet meer na te leven (m.a.w. de democratie af te schaffen)? Moet de wil van het volk dan niet meer worden nageleefd? Maar we zeiden aan het begin nu juist dat de wil van het volk wel moest worden nageleefd! En stel dat het volk dan op een later moment de democratie weer wil instellen? Dat kan dan niet meer. Hetzelfde geldt als kiezers de macht willen opgeven om een partij en haar programma vorm te geven. Wat als die kiezers daar later toch weer invloed op willen uitoefenen? Daarvoor is het nodig dat ze die macht nog steeds hebben. Ik zeg, omdat het volk altijd op een later moment op haar eerdere besluit kan terugkomen, de kiezer op een later moment toch weer invloed kan willen uitoefenen op haar partij, moeten er altijd iedere vier jaar weer verkiezingen worden gehouden en moet de kiezer altijd de invloed behouden om haar partij vorm te geven, door lid te kunnen worden en vervolgens invloed op het partijprogramma te kunnen hebben.

En in dat opzicht heb je gelijk dat er macht bij de kiezer wordt weggehaald, er wordt namelijk bij wet bij kiezers de macht weggehaald om macht bij henzelf weg te halen. En de rechterlijke macht oordeelt of de wet wordt nageleefd (in dit geval de wet die stelt dat de macht om het partijprogramma vorm te geven altijd bij de kiezer moet blijven liggen), zoals de rechterlijke macht oordeelt over de naleving van alle wetten.

Partijen zoals de NSDAP en communistische partijen die het elimineren van de democratie expliciet als speerpunt van hun partijprogramma hebben, zouden wel onder het voorstel ontbonden kunnen. De NSDAP heeft inderdaad door politiek geweld, intimidatie en algehele onrust op straat te veroorzaken en vervolgens rust en stabiliteit te beloven wanneer zij aan de macht zouden komen, een zware hand gehad in haar eigen electorale succes. Maar de NSDAP is niet door een staatsgreep aan de macht gekomen, het is de meerderheid die zij vormde in het parlement samen met de rechts nationalistische partij (Deutschnationale Volkspartei) die haar in staat stelde de [http://nl.wikipedia.org/wiki/Machtigingswet] (Machtigingswet) door te voeren en het was die wet die de facto alle macht naar Kanselier verschoof en het parlement buiten stel zette. Als de NSDAP van de verkiezingen waren uitgesloten, had dit nooit op deze manier kunnen gebeuren. Het spreekt voor zich dat we herhaling van deze reeks van gebeurtenissen willen voorkomen.