reactie

Goed punt, maar er is nog een tweede manier waarop de Eerste Kamer de invloed van externe gebeurtenissen verkleint.

Met twee Kamers heb je niet alleen twee momenten waarop de zetels worden verdeeld, maar ook twee momenten waarop kamerleden stemmen op een wet.

Stel je voor: er vind een terroristische aanslag plaats in Nederland waar veel slachtoffers bij vallen. Het blijkt dat de terroristen via een versleutelde chat-client met elkaar contacteerden. Deze chat client was niet voor overheden te lezen. Een nieuwe wet wordt opgesteld om alle versleutelde chat systemen te verbieden. Mensen zijn bang en het draagvlak voor de wet is groot. In de maanden daarna volgt een breed maatschappelijk debat over het recht op privacy. De publieke opinie slaat om: mensen hebben liever af en toe een aanslag, dan een overheid die altijd al je data kan lezen. Als de Eerste Kamer er niet was, zou de wet nu al kunnen zijn aagenomen. Dan is terugdraaien erg lastig! Als er wel een Eerste Kamer zou zijn, vindt er een tweede stem moment plaats - dit keer na een maatschappelijk debat, nu iedereen weer wat is afgekoeld.

Het hebben van een Eerste Kamer zorgt er op deze manier voor dat korte effecten (pieken in emoties / publieke opinie) geen grootse negatieve effecten hebben op wetgeving.