reactie

Er gaan nu teveel argumenten en redeneringen door elkaar heen. Je hebt het over de waarde van geld, de prijs bereidheid en de perceptie van waarde van geld. En ook nog eens het geluksgevoel ten opzichte van vermogen. Ik ga het allemaal even samenvatten in een voorbeeld: Stel ik koop nu een brood van 1,25 Ik ben arm en kan het maar net betalen. Nu krijg ik een basisinkomen en het brood is opeens 2,50 geworden. Ik ben niet bereid om dat ervoor te betalen, zelfs als ik meer te besteden heb. Ik voel mij niet rijk, dus dat brood mot ik niet. Hoe lang gaan de brood verkopers het volhouden geen brood te verkopen? Wat ik me met dit voorbeeld kan voorstellen is dat het brood over een langere periode duurder zal worden, omdat mensen er aan kunnen wennen. Dus je kunt dan dus niet meer spreken van een "directe" inflatie zoals je eerder noemt. Je kunt het dan een balancering noemen.